تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز کیخسرو کشاورز

تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز کیخسرو کشاورز
انتشارات پویش
نایاب – نفیس
در حد نو
تعداد صفحات : 654
ناشر : انتشارات پویش
نویسنده:
مترجم:کیخسرو کشاورزی
نویسندگان: ادوین‌ آرویدوویچ گرانتوفسکی‌ _ م. آ.داندامایو _ گ. آ.کاشلنکو _ ایلیا پاولوویچ پطروشفسکی _ ل. ک.بلوی _ میخائیل سرگیهویچ ایوانف

کتاب حاضر را 6 تن از تاریخ نگاران نامدار شوروی نوشته اند.و چه بسا مخاطبان علاقمند به تاریخ با پتروشفسکی آشنا هستند.
نویسندگان برای نوشتن فصول این کتاب،از منابع تاریخی و اسناد گوناگون آثار باستانی،تاریخ های مدون جدید و قدیم بهره برده اند.
خوشبختانه این مورخان بر خلاف بسیاری از مورخان تنگ نظر،دچار تعصب ها و غرض ورزی های معمول نگشتند،و ضمن نگارش این اثر حقایقی از زندگی اقتصادی ،اجتماعی و سیاسی مردم ایران،را بدست آورده و صرفنظر از چهره های «نامدار» سیاسی ،وضع جوامع ایرانی را از لحاظ تاریخی در زمان ها و مکان های گوناگون روشن ساخته اند.
و به دلیل جامعیت اثر اطلاعات بسیار خوب و مستندی را چه برای تاریخ خوان حرفه ای و چه برای مخاطبان عادی تاریخ فراهم می کند.
کتاب “تاریخ ایران” به عنوان کتاب درسی برای دانشجویان دانشگاه‌ها و مدارس عالی تدوین شده است. نویسندگان این کتاب بر این عقیده‌اند که این اثر می تواند مورد بهره‌برداری استادان دانشکده ها و مدارس قرار گیرد و حتی همه علاقه‌مندان به تاریخ ایران می توانند از آن بهره‌مند شوند.

فهرست اجمالی

ایران باستان :
از هم پاشیدن نظام اشتراکی اولیه،دولت ایلام
فرمانروایی مانی ها،دولت ماد،ایران در پایان هزاره دوم تا اواسط هزاره ی یکم ق.م
دولت هخامنشی
دولت اسکندر مقدونی
دولت پارت
ایران در زمان ساسانیان،تشکیل نخستین جامعه فئودالی

ایران قرون وسطی :
ایران در چهارچوب حکومت خلفای عرب
جامعه فئودالی پیشرفته در ایران
ایران زیر چیرگی خان های مغول
ایران در دوره ی بعد از مغول
حکومت صفویان
استواری دولت صفویان

ایران عصر جدید :
ایران در پایان سده 17 تا نیمه نخستین سده 18
ایران در نیمه دوم سده 18 (زندیه ، برقراری قدرت دودمان قاجاریه)
پیکار انگلیس ها و فرانسویان ، بر سر ایران
ایران در ربع دوم سده 19، نفوذ سرمایه های خارجی در ایران
قیام بابی ها،اصلاحات امیرکبیر
تبدیل ایران به کشور نیمه مستعمره
انقلاب ایران (مشروطیت)
ایران در سال های جنگ جهانی اول

ایران زمان معاصر :
جنبش آزادی ملی در ایران پس از انقلاب سوسیالیستی اکتبر در روسیه،کودتای دولتی 1299
سرنگونی دودمان قاجار،استقرار قدرت دودمان پهلوی
رژیم بورژوآ ، مالک رضا شاه
ایران در جنگ جهانی دوم
اوج گیری جنبش دموکراتیک در ایران،پس از جنگ جهانی دوم
سرکوبی جنبش دموکراتیک،افزایش گسترش خواهی آمریکا
پیکار همگانی مردم برای ملی کردن صنعت نفت ایران
کودتای دولتی 28 مرداد،تسلیم نفت ایران به کنسرسیوم
پیوستگی ایران به پیمان بغداد و شدت بحران اجتماعی – اقتصادی و سیاسی در کشور
اصلاحات ارضی
پیشرفت اقتصاد و صنعت،دگرگونی روش آموزش،و زندگی اجتماعی ایران،احزاب و پیکار طبقاتی
سیاست خارجی ایران و روابط شوروی – ایران در مرحله ی تازه
تقویم تاریخی وقایع ایران.

********************
“تاریخ تنها مایه سرگرمی ملتها نیست.تاریخ سازنده ملتهاست.”.
اینکه امروز یکی را نروژی می دانیم و یکی را اسپانیایی.یکی را ایرانی می شناسیم و دیگری را ایتالیایی همه نتیجه آن است که تربیت و ادب و ویژگیهای روحی و ظاهری این یکی با تاریخی پیوستگی دارد که این تاریخ با تاریخ ملت دیگر متفاوت است.اگر کیمیای تاریخ وجود نداشت هیچ سرزمینی با دیگری فرق نداشت !
و برای هر ایرانی که میهنش قدمتی چند هزار ساله دارد و اوج و فرودهای فراوان، که می توان هم برای آن گریست و هم بدان افتخار کرد، خواندن تاریخ می تواند هویت بخش باشد و سازنده برای کسب تجربه و اندوخته ای برای پیشرفت در آینده .
گروهی عقیده دارند که مطالعه تاریخ تنها برای دانشجویان و معلمان تاریخ ضروری است و دیگران می توانند تاریخ را برای سرگرمی و تفنن بخوانند.
در حالی که تجربه ثابت می کند که چنین نیست. ما برای درک درست شرایط اجتماعی سیاسی هر کشور نیاز به آگاهی درست از تاریخ آن کشور داریم و تنها با آگاهی از تاریخ است که می توانیم اوضاع سیاسی آن را نیز در آینده پیش بینی کنیم.
تاریخ ملت ها، علل و عوامل پیشرفت و یا انحطاط ملت ها را به ما نشان می دهد و این واقعیت را فاش می کند که تنها جنگ و نبرد اقوام و ملت ها تعیین کننده سرنوشت آنها نیست، پیشرفت های علمی و فرهنگی و چگونگی تکامل ابزار و وسایل زندگی بخشی از تاریخ هر ملت است. خواندن تاریخ سیاسی و مخصوصا اجتماعی گذشته ی ایران تا به امروز می تواند بسیار سازنده برای فرداها باشد.چرا که تا نقاط قوت و ضعف خویش را ندانیم،نمی توانیم پیشرفت کنیم.
کارل بکر و فردریک دنکاف در این مورد می نویسند:
«کودک نوزاد از آنچه در خارج از اتاق زادگاه او می گذرد بی خبر است و نیز از آنچه در زمان حال روی می دهد آگاه نیست. هر چه او می بیند نقشی است «منفرد» و بی ارتباط با دیگر چیزها، یعنی کودک نوزاد در یک دنیای مکانی و زمانی بسیار محدود زندگی و اندیشه می کند. اما جهان زمان و مکان این نوزاد کم کم بزرگ می شود. پا به پای گذشت هفته ها و سال ها، با خانه و حیاط و شهر و روستا آشنا می شود و می تواند حوادث گذشته را به یاد آورد. بدین سان وی می تواند از یک پهنه روزافزون، تصویری در ذهن مجسم کند که با رویدادهای گذشته در ارتباط است. اکنون چیزهایی را که او می بیند و می اندیشد تصویری منفرد نیست بلکه تصویرهایی است پیوند خورده با دیگر چیزها و رویدادها. جهان و مکان کودک بتدریج بزرگتر می شود و او می تواند خود را در ارتباط با مردم و رویدادها ببیند و هر روز بهتر از دیروز هوشمندانه تر بیندیشد و کار کند.»